福州文化著保有, 福州話呣好聽

Sèng sioh lā̤-buái, nguāi sioh ciáh bèng-iū lì chió lă̤ káh-tièu. Nguāi cṳ-dók méng-dīng sioh buōng Hók-ciu hung-sṳk gì cṳ gâe̤ng i ché̤ṳ dioh gŏ̤, i dò̤ lă̤ huang. Màng-muōi, nàng-ga cêu gōng gáu Hók-ciu câi-dê ùng-huá gâe̤ng Hók-ciu-uâ diòng-làu âiu-dô̤i gì uâ-dà̤

I giéng-gáe̤k Hók-ciu câi-dê ùng-huá dioh bō̤-ô. I gōng i ché̤ṳ gáu câi-dê ùng-huá dioh seng-uak dài-dong mâing-mâing páh-mò̤, cê-ga iâ giéng-gáe̤k cing mâ̤-sāi gì, Hók-ciu câi-dê ùng-huá dioh bō̤-ô, diòng-làu ké̤ṳk âiu-sié nè̤ng.

Nguāi gōng, huōi dāng Hók-ciu-uâ la̤? Hók-ciu-uâ gâe̤ng gáuk-iông hung-sṳk cà̤-cà̤ kiak siàng câi-dê ùng-huá, huòi nṳ̄ dāng nâ ô giāng-diê ô diòng-làu ké̤ṳk i mò̤?

I gōng: ‘Hók-ciu-uâ iā ng hō̤ tiang, nguāi kēng-diâng mâ̤ kó̤ gá nguāi giāng gōng Hók-ciu-uâ, ô gá iâ sê gá gōng Huà-ngṳ̄’

Nguāi muóng i: ‘nṳ̄ ché gōng ciáng Hók-ciu-uâ diē-nē̤ ng hō̤-tiang’.

I gōng: ‘nguāi iâ mâ̤ hiēu, huàng-dik mâ̤ hō̤-tiang’.

Nguāi dék i gōng chók lī-iù: ‘Sié-nó̤h mâ̤ hiēu gōng? Mâ̤ hō̤ tiang du ô lī-iù gì, mò̤ mē̤-mē̤ hièng i mâ̤-hō̤-tiang’.

I gōng:‘Gōng Hók-ciu-uâ gōng-uâ siang-ing iā duâi siang, Hók-ciu-uâ iâ mò̤ “bí in”(ciā sṳ̀ i kek Huà-ngṳ̄ gōng)’ --...‘Mò̤ pé-ing’ iâ sê lī-iù !!?... --

Nguāi gōng: ‘ ... nṳ̄ gōng-cing gōng-gā ...?? Hók-ciu-uâ cing gì mò̤ pé-ing?’

I éng: ‘á̤’

Ciā nè̤ng â̤ gōng sê Hók-ciu nè̤ng gì dâi-biēu, ging-dáng duâi do̤-só nè̤ng du ô gâe̤ng i dè̤ng-iông gì siōng-huák. Cī dêng nè̤ng ciáng-sê â̤ tiáng Hók-ciu ùng-huá, dáng-sê i-gáuk-nè̤ng gó mâ̤ báik Hók-ciu-uâ sê cī bih ùng-huá gì gṳng, mâ̤ báik Hók-ciu ùng-huá gì gṳng-gṳng nâ gâe̤ng nè̤ng bi dōng gŏ̤, Hók-ciu ùng-huá cêu â̤ bung-beng (崩崩), diông-lāu gì ùng-huá cêu ng sê ciáng-gē̤ng gì Hók-ciu ùng-huá lāu.

Gah Hók-ciu Ga-huòng uōng-câng hū-uái, nguāi ché̤ṳ dioh ô-sâ̤ cūng-kuāng nè̤ng, cī dêng nè̤ng hāu cê-ga có̤ ‘rè ài fú-zhou wén-huà de rén’, iâ muāng-sé-sié lôi Hók-ciu ùng-huá gì nó̤h, muāng-sié-ché̤ṳ kiák Hók-ciu câi-dê gì gū-chék, dáng-sê dioh i-gáuk-nè̤ng sing-diē-sié, Hók-ciu-uâ ng sê i guang-sing gì nó̤h, i-gáuk-nè̤ng gó ó̤i kek Huà-ngṳ̄ lì ‘tăo luèn yén jiòu fú-zhou wén-huà’. Giāng-giāng i-gáuk-nè̤ng cà̤ kó̤ ‘căi fong’ sèng-hâiu, iâ sê kek Huà-ngṳ̄ gau-liù ngāi.

Hièng Hók-ciu-uâ ng hō̤-tiang gì Hók-ciu-nè̤ng, ge̤ng-ge̤ng bô du dioh kek ciā ‘ng hō̤-tiang’ gì uâ gâe̤ng bek-nê-nè̤ng pang-gōng. Nguāi mâ̤ hiēu i-gáuk-nè̤ng sê ciōng siōng gì, cê-ga mâ̤ dé̤ṳng-é gì nó̤h cūng ng biáng-ké lâi gŏ̤, gó dò̤ lă̤ ge̤ng-ge̤ng sāi? Nguāi káng, Hók-ciu-uâ ng hō̤-tiang sê gā, ‘Káh sṳk gŏ̤, cêu dáung i mò̤-ciā-sê̤ṳ (親生蔑)’ sê cing. Mò̤-uâ, cūng ô gì nè̤ng hièng Hók-ciu-uâ ng hō̤-tiang dāng-dō̤ giéng-gáe̤k Mīng-nàng-uâ hō̤-tiang nĭh...?

我只看懂 伊讲 我问 福州话三个词

原帖由 浊音dz 於 2007-7-4 08:34 發表
我只看懂 伊讲 我问 福州话三个词

阮通过他和一个福州朋友的交谈，反映了福州一个很严肃的社会现实：大多数人都热爱乡土文化，却觉得福州话可有可无。殊不知没了福州话，皮之不存毛将焉附。

经济控制,政治集权,思想洗脑,文化难得多元

*￥……—%#
nguai kan mie 会意

只看的懂福州话

这就是拼音文字的局限……吗？

我當初只是寫給懂福州話的人看. honglc, 我覺得你應該努力學學平話字了, 雖然你不是很支持羅馬化

强烈敦促honglc学平话字。连lumiere现在都能看个八九不离十了，人家还是罗源人呢。

福州話主要是用來講的，不一定要寫出來．寫出來反而局限了受眾，不利于傳播．方言多用于口頭語，俗語，難讀書面語言，也不一定要讀書面語言．建議貴論壇設語音，以利于交流．

不过窃以为一个语言假如无法发展到书面化的程度，那么它始终是一个不完善的语言，其生命也是受限制的。